به گزارش مشرق، بقعه شاهزاده حمزه پلان بسیار جالبی دارد. درهای ورودی به داخل حیاط از ضلع شرقی و غربی به طور قرینه تعبیه شده است. حیاط بقعه مستطیل شکل است و در دور آن طاق نماهایی تعبیه شده که کلاً دارای طاق رومی هستند. در ضلع جنوبی روبروی در ورودی حرم، محوطه ایوانی شکلی به صورت شاه‌نشین وجود دارد که دو ستون در وسط و دو نیم ستون در طرفین آن قرار دارد و نوع طاق آن رومی است. ستون‌ها یک پارچه و از سنگ است.
یکی از تزئینات بسیار جالب بقعه، ایوان ورودی به حرم است. در بدنه ایوان و در زیر پایه قوس یک ردیف کتیبه بر روی زمینه لاجوردی وجود دارد که انتهای آن تاریخ ۱۳۰۱ هـ.ق را که تاریخ احداث بنا باشد، نشان می‌دهد. دیوارهای ایوان دارای کاشی‌های شطرنجی سفید بر زمینه لاجوردی است و بیش‌تر این نوع کاشی‌ها از نوع کاشی قاجاری است. سقف حرم به صورت حلزونی یا ترکیبی از مخروطی و گنبدی است که در رأس، حالت مدور پیدا کرده است. تمامی روی آن با کاشی آبی‌رنگ پوشانده شده است. در قسمت زیر گنبد از داخل مقرنس‌سازی بسیار جالبی که با گچ انجام شده، به چشم می‌خورد. اطراف مقبره را صندوقی مشبک گذارده‌اند که از سطح زمین، حدود ۲/۵ متر بالاتر است. پیرامون آن کتیبه‌های کاشی در هر چهار طرف تعبیه شده است.
در جنب این امامزاده، امامزاده دیگری به نام شاهزاده احمد وجود دارد که گویا برادر شاهزاده حمزه است. قبرهای متعددی در اطراف هر دو امامزاده به چشم می‌خورد.
امامزاده شاه حمزه با پدر خود حسین و جد خویش احمد در این بقعه مدفون می باشند. بواسطه شهرت و فضیلتی که جناب حمزه داشته بقعه مجتمعاً فقط بنام وی شهرت یافته و اسم وی خوانده می شود.
